Do weryfikacji efektów uczenia się wskazanych dla kwalifikacji stosuje się następujące metody: test wiedzy, studium przypadku. Przez test wiedzy rozumie się test jednokrotnego wyboru. Przez studium przypadku rozumie się zadanie pisemne polegające na wykonaniu obliczeń, interpretacji wyników, wskazaniu ujęcia w ewidencji itp.

Instytucja certyfikująca powołuje komisję walidacyjną, która projektuje i odpowiada za proces walidacji w instytucji, w tym podejmuje decyzję kończącą walidację.

Komisja walidacyjna wyznacza zespół egzaminacyjny, który odpowiada za weryfikację posiadania efektów uczenia się przez osoby przystępujące do walidacji.

Członkowie zespołu egzaminacyjnego nie muszą być członkami komisji walidacyjnej. Każdy członek komisji walidacyjnej musi posiadać udokumentowane:

‒ wykształcenie wyższe magisterskie;

‒ co najmniej pięcioletnie doświadczenie w prowadzeniu zajęć dydaktycznych lub egzaminowaniu z zakresu rachunkowości (lub o zbliżonym charakterze) lub co najmniej pięcioletnie doświadczenie zawodowe z zakresu rachunkowości (lub o zbliżonym charakterze) na stanowisku kierowniczym, lub tytuł zawodowy (biegły rewident lub doradca podatkowy).

Każdy członek zespołu egzaminacyjnego musi posiadać udokumentowane:

‒ wykształcenie wyższe;

‒ co najmniej trzyletnie doświadczenie w prowadzeniu zajęć dydaktycznych lub egzaminowaniu z zakresu rachunkowości (lub o zbliżonym charakterze) lub co najmniej trzyletnie doświadczenie zawodowe z zakresu rachunkowości (lub o zbliżonym charakterze) na stanowisku kierowniczym, lub tytuł zawodowy (biegły rewident lub doradca podatkowy).

Instytucja prowadząca walidację zapewnia pomieszczenie umożliwiające osobom, które przystąpiły do walidacji, samodzielną pracę. W trakcie weryfikacji osoby przystępujące do walidacji: ‒ mogą wykonywać obliczenia na kalkulatorze biurowym; ‒ mogą korzystać z aktów prawnych bez komentarza; ‒ nie mogą korzystać z pomocy naukowych i materiałów dydaktycznych; ‒ nie mogą korzystać z urządzeń mobilnych. Weryfikacja jest przeprowadzana w formie pisemnej w sposób zapewniający anonimowość arkuszy weryfikacyjnych kandydatów przystępujących do weryfikacji. W uzasadnionych przypadkach dopuszczalna jest inna forma weryfikacji uwzględniająca potrzeby osób niepełnosprawnych.

Instytucja certyfikująca zapewnia wsparcie osobie przystępującej do walidacji w zakresie identyfikowania posiadanych efektów uczenia się. Wsparcie w zakresie identyfikowania można prowadzić dowolnymi metodami. Wsparcie w zakresie identyfikowania posiadanych efektów uczenia się może być zapewnione przez doradcę walidacyjnego. Doradca walidacyjny, aby identyfikować efekty uczenia się, musi: ‒ rozumieć cele walidacji; ‒ stosować metody i narzędzia pomocne przy identyfikowaniu efektów uczenia się; ‒ znać efekty uczenia się oraz ścieżkę walidacji określone dla danej kwalifikacji. Metody stosowane przez doradcę mogą obejmować m.in. wywiad swobodny lub bilans kompetencji. Instytucja certyfikująca zapewnia bezstronną i niezależną procedurę odwoławczą, w ramach której osoby uczestniczące w procesie walidacji i certyfikacji mają możliwość odwołania się od decyzji dotyczących przebiegu walidacji, w szczególności decyzji kończącej walidację. Odwołanie jest rozpatrywane przez osoby niebiorące udziału w podejmowaniu zaskarżanych decyzji. Instytucja certyfikująca zapewnia osobom walidowanym wgląd do prac egzaminacyjnych.